بیماری های ناخن _در این مقاله به انواع بیماری های ناخن از جمله قارچ و عفونت پرداخته ایم.

بسیاری از بیماری‌های ناخن می‌توانند بر سلامت، استحکام و ظاهر ناخن‌های دست و پا تأثیر بگذارند. در این مقاله از سایت سلامتی و زیبایی، به علت و درمان شایع ترین بیماری های ناخن از جمله ناخن های فرو رفته پا، پسوریازیس ناخن، عفونت، قارچ ناخن و … خواهیم پرداخت.

موارد زیر بیماری هایی هستند که معمولاً ناخن ها را درگیر می کنند:

پسوریازیس ناخن

پسوریازیس ناخن می تواند باعث فرورفتگی یا خرد شدن ناخن شود.

علل

افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند ممکن است علائمی داشته باشند. پسوریازیس، پوست بستر ناخن یا نزدیک بستر ناخن را درگیر می کند.

علائم

علائم بالقوه عبارتند از:

ناخن های در حال فرو ریختن
ایجاد حفره
تغییر رنگ به زرد یا قهوه ای
تجمع پوست زیر ناخن
خون زیر ناخن
جدا شدن ناخن از انگشت

درمان ها

اگر افراد مبتلا به پسوریازیس هستند و متوجه علائم روی ناخن های خود می شوند، باید با پزشک خود صحبت کنند. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کرم کورتیکواستروئید قوی
تازاروتن، برای درمان گودی و تغییر رنگ
کلسیپوتریول، برای درمان تجمع زیر ناخن
تزریق کورتیکواستروئیدها
لیزر درمانی

ناخن های شکننده

شکنندگی ناخن ها یا اونیکوسکیزیا، مشکل رایجی است که متخصصان پوست به آن توجه می کنند. این بیماری می تواند باعث شکننده، نرم، شکافتن یا نازک شدن ناخن ها شود.

علل

علل شایع شکنندگی ناخن ها خیس کردن و خشک کردن مکرر ناخن است. اگرچه کمتر شایع است، اما علت دیگر ممکن است شامل کمبود آهن یا بیماری زمینه ای باشد.

علائم

شایع ترین علامت این است که ناخن ها به راحتی می شکنند. کالج آمریکایی استئوپاتی درماتولوژی بیان می کند که مردم اغلب خودشان می توانند تشخیص دهند که آیا علت داخلی است یا خیر، زیرا این بیماری هم ناخن های دست و هم ناخن های پا را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر یک علت خارجی وجود داشته باشد، علائم معمولاً فقط روی ناخن‌های دست تأثیر می‌گذارد.

درمان ها

رایج ترین راه حل این است که افراد از مرطوب کننده استفاده کنند و از ناخن ها در برابر مواد شیمیایی و قرار گرفتن مکرر در معرض آب محافظت کنند.

بخوانید: مشکلات ناخن که از بیماریهای بدن خبر می دهند

اونیکوگریفوزیس

Onychogryphosis وضعیتی است که در آن ناخن بیش از حد رشد کرده و ضخیم می شود و اغلب انگشت شست پا را تحت تاثیر قرار می دهد. می تواند باعث شود که یک قسمت از ناخن نسبت به قسمت دیگر بلندتر شود.

علل

علل بالقوه اونیکوگریفوزیس عبارتند از:

ژنتیک
صدمه
مسائل مربوط به گردش خون
پسوریازیس
ایکتیوز

علائم

زمانی که فردی به اونیکوگریفوزیس مبتلا می شود، ناخن بسیار ضخیم می شود. در موارد دیگر، بخشی از ناخن ممکن است بزرگتر از قسمت دیگر شود. رشد می تواند شبیه شاخ قوچ باشد، بنابراین مردم اغلب از آن به عنوان ناخن شاخ قوچی یاد می کنند.

درمان ها

یک فرد مبتلا به این بیماری احتمالاً برای کوتاه کردن ناخن باید به یک متخصص پوست مراجعه کند. آنها ممکن است بتوانند به فرد نشان دهند که چگونه این کار را در خانه انجام دهد. افراد ممکن است نیاز داشته باشند چندین بار به پزشک مراجعه کنند. تنها راه درمان دائمی، برداشتن بستر ناخن است.

ناخن های فرو رفته پا

ناخن فرورفته می تواند باعث درد و تورم شود و در برخی موارد ممکن است عفونی شود.

علل

طبق گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، ژنتیک ممکن است در رشد ناخن های فرو رفته پا نقش داشته باشد. همچنین، علل بالقوه دیگری نیز وجود دارد، از جمله:

کوتاه نکردن ناخن ها
پوشیدن جوراب یا کفش تنگ
آسیب جسمی

علائم

علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

تورم و حساسیت
سرخی
درد
عفونت

درمان ها

درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عمل جراحي
۳ تا ۴ بار در روز ناخن را در آب گرم خیس کنید
پوشیدن کفش راحت
خشک نگه داشتن پا
مصرف استامینوفن یا ایبوپروفن برای درد

عفونت قارچی ناخن

عفونت قارچی ناخن یک بیماری شایع است که باعث ضخیم شدن ناخن ها، تغییر رنگ و شکستن راحت تر آن می شود. قارچ ناخن در انگشتان پا شایع تر از انگشتان دست است.

علل

انواع مختلفی از کپک ها و قارچ ها می توانند روی ناخن ها تأثیر بگذارند. آنها زمانی رشد می کنند که ترک یا شکستگی قارچ ها را بین ناخن و بستر ناخن به دام می اندازد.

عرق کردن، پای ورزشکار و مانیکور و پدیکور سالنی می تواند افراد را در معرض خطر عفونت قارچی ناخن قرار دهد.

علائم

علائم عبارتند از:

ناخن های ضخیم
که قهوه ای، زرد یا سفید شدن ناخن ها
ناخن های شکننده یا ترک خورده
قارچ زیر ناخن اغلب دردناک نیست.

درمان ها

درمان ها معمولاً شامل استفاده از داروهای ضد قارچی است. افراد ممکن است نیاز به نسخه داشته باشند یا پزشک می تواند ناخن را به طور کامل بردارد.

درمان موفقیت آمیز ممکن است بیش از یک سال طول بکشد.

اونیکولیز

اونیکولیز زمانی است که انگشت پا یا ناخن دست بدون درد از بستر ناخن جدا می شود. این معمولاً به آرامی در طول زمان رخ می دهد و می تواند ناشی از یک وضعیت سلامتی یا آسیب باشد.

علل

شایع ترین علت آسیب موضعی به ناخن است. سایر محرک ها عبارتند از:

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
درماتیت تماسی آلرژیک
غوطه ور شدن در آب
پسوریازیس، عفونت های قارچی و واکنش به برخی داروها نیز از علل شایع هستند.

علائم

علامت اصلی اونیکولیز جدا شدن ناخن از بستر ناخن است. این می تواند منجر به تغییر رنگ ناخن (سبز، زرد یا مات شدن ناخن) شود. همچنین می تواند باعث ایجاد بافت اضافی پوست در زیر ناخن، سوراخ شدن ناخن، ضخیم شدن ناخن یا خم شدن لبه های ناخن شود.

درمان ها

مدیریت بر اساس علت دقیق اونیکولیز متفاوت است. برخی از درمان های بالقوه می تواند شامل موارد زیر باشد:

درمان پسوریازیس با داروهای خوراکی یا سایر داروها
افزایش آهن بدن در صورت کمبود آهن
درمان های ضد قارچ خوراکی
پیشگیری نیز مهم است

انتشارات سلامت هاروارد به افراد توصیه می کند مراحل زیر را انجام دهند:

کوتاه نگه داشتن ناخن هایشان
استفاده از دستکش لاستیکی هنگام غوطه ور شدن دست ها در آب برای مدت طولانی
اجتناب از استفاده ی مواد شیمیایی قوی
درمان شرایط زمینه ای

پارونیشیا

پارونیشیا عفونتی است که باعث قرمزی و تورم در اطراف لبه های بستر ناخن می شود.

علل

دو نوع پارونیشیا وجود دارد: حاد و مزمن. پارونیشیا حاد زمانی رخ می دهد که عفونت به دلیل ضربه مستقیم یا غیرمستقیم به کوتیکول یا چین ناخن وجود به وجو بیاید. پارونیشیا مزمن اغلب نتیجه آلرژن ها یا محرک ها است.

علائم

علائم پارونیشیا حاد می تواند شامل موارد زیر باشد:

ورم
درد
سرخی
تب و درد غدد در موارد شدید
چرک زرد

پارونیشیا مزمن اغلب از یک ناخن شروع می شود و به دیگران سرایت می کند. چین های ناخن ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

سرخی
درد
ورم
چرک زرد یا سبز
بلند شدن ناخن از روی انگشت
نرمی

بخوانید: نکاتی در رابطه با داشتن ناخن هایی سالم و براق

درمان ها

درمان بر اساس علت پارونیشیا متفاوت است. برای موارد حاد، گزینه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کمپرس گرم
آنتی بیوتیک های موضعی
کورتیکواستروئیدها
آنتی بیوتیک های خوراکی
برش جراحی و درناژ، در موارد شدید
برای مدیریت پارونیشیا مزمن، پزشک معمولاً علت اصلی التهاب را درمان می کند. این می تواند شامل اجتناب از عوامل حساسیت زا و محرک باشد. درمان ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد.