عفونت چیست ؟عوامل آن ، پیشگیری ، عوارض و درمان آن چگونه است ؟

انواع عفونت و راههای پیشگیری از آن

وقتی میکروارگانیسم وارد بدن فرد می شود و باعث آسیب می شود، عفونت رخ می دهد.
میکروارگانیسم از بدن آن شخص برای حفظ خود ، تولید مثل و استعمار استفاده می کند. این موجودات میکروسکوپی عفونی
به عنوان عوامل بیماری زا شناخته می شوند و می توانند به سرعت تکثیر شوند. نمونه هایی از عوامل بیماری زا عبارتند از:

• عفونت باکتریایی
• عفونت ویروسی
• عفونت قارچی

آنها می توانند به چندین روش مختلف از جمله موارد زیر منتقل شوند :

• تماس پوستی
• انتقال مایعات بدن
• تماس با مدفوع
• خوردن غذا یا آب آلوده
• استنشاق ذرات یا قطرات موجود در هوا
• دست زدن به جسمی که فرد حامل عامل بیماری زا نیز لمس کرده است

در این مقاله از سایت سلامتی و زیبایی ، انواع مختلف عفونت ، نحوه کاهش خطر ابتلا به عفونت و علایم آنها را توضیح می دهیم.

نحوه انتشار عفونت و تأثیرات آن بر بدن انسان به نوع عامل بیماری زا بستگی دارد.

سیستم ایمنی بدن سدی موثر در برابر عوامل عفونی است. با این حال ، عوامل بیماری زا ممکن است گاهی اوقات به
توانایی سیستم ایمنی بدن برای مقابله با آنها غلبه کنند. در این مرحله ، یک عفونت مضر ایجاد می شود.

بعضی از عوامل بیماری زا تأثیر کمی دارند. برخی دیگر سموم یا مواد التهابی تولید می کنند که واکنش منفی بدن را تحریک می کنند.
این تنوع به این معنی است که برخی از عفونت ها خفیف بوده و به سختی قابل تشخیص هستند،در حالی که برخی دیگر می توانند
مهلک و تهدید کننده زندگی باشند. برخی از عوامل بیماری زا در برابر درمان مقاوم هستند.عفونت می تواند به روش های مختلفی گسترش یابد.

باکتری ها،ویروس ها،قارچ ها و انگل ها انواع مختلفی از عوامل بیماری زا هستند.آنها از جهات مختلفی متفاوت هستند،از جمله:

• اندازه
• شکل
• عملکرد
• محتوای ژنتیکی
• چگونگی عملکرد آنها بر روی بدن

به عنوان مثال،ویروس ها از باکتری ها کوچکتر هستند. آنها وارد یک میزبان می شوند و سلول ها را به دست می گیرند،
در حالی که باکتری ها می توانند بدون میزبان زنده بمانند.

درمان به علت عفونت بستگی خواهد داشت. این مقاله ، سایت سلامتی و زیبایی به رایج ترین و کشنده ترین انواع عفونت ها:

عفونت باکتریایی ، عفونت ویروسی ،عفونت قارچی و پریون می پردازد.

عفونت های ویروسی

عفونت های ویروسی به دلیل عفونت با ویروس رخ می دهد. میلیون ها ویروس مختلف ممکن است وجود داشته باشد ، اما محققان تاکنون فقط حدود ۵۰۰۰ نوع را شناسایی کرده اند. ویروس ها حاوی تکه کوچکی از کد ژنتیکی هستند و یک لایه پروتئین و مولکول های چربی (چربی) از آنها محافظت می کند.

ویروس ها به یک میزبان حمله کرده و خود را به سلول متصل می کنند. با ورود به سلول ، مواد ژنتیکی خود را آزاد می کنند. این ماده سلول را مجبور به تکثیر ویروس می کند و ویروس تکثیر می شود. وقتی سلول می میرد ، ویروس های جدید آزاد می کند که سلول های جدید را آلوده می کند.

با این وجود همه ویروس ها سلول میزبان خود را از بین نمی برند. برخی از آنها عملکرد سلول را تغییر می دهند. برخی ویروس ها مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و ویروس Epstein-Barr (EBV) با مجبور کردن سلول ها برای تکثیر به روشی غیرقابل کنترل ، می توانند منجر به سرطان شوند.

یک ویروس همچنین می تواند گروه های سنی خاصی مانند نوزادان یا کودکان خردسال را هدف قرار دهد.

ویروس ها ممکن است قبل از تکثیر مجدد برای مدتی خاموش بمانند. به نظر می رسد فرد مبتلا به ویروس کاملا بهبود یافته است ، اما با فعال شدن مجدد ویروس ممکن است دوباره بیمار شود.

عفونت های ویروسی عبارتند از:

سرماخوردگی معمولاً به دلیل ویروس رینو ، ویروس کرونا و آدنو ویروس رخ می دهد
انسفالیت و مننژیت ، ناشی از انتروویروس ها و ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) و همچنین ویروس نیل غربی
زگیل و عفونت های پوستی ، که HPV و HSV مسئول آنها هستند
ورم معده و روده ، عفونت ویروسی است که نورو ویروس ایجاد می کند
COVID-19 ، یک بیماری تنفسی است که پس از یک عفونت ویروسی کرونا ویروس جدید ایجاد می شود که در حال حاضر باعث همه گیری جهانی می شود
سایر شرایط ویروسی عبارتند از:

ویروس زیکا
اچآیوی
هپاتیت C
فلج اطفال
آنفلوانزا (آنفولانزا) ، از جمله آنفولانزای خوکی H1N1
تب دنگ
ابولا
سندرم تنفسی خاورمیانه (MERS-CoV)
داروهای ضد ویروسی می توانند علائم برخی ویروس ها را از بین ببرند در حالی که بیماری از بین می رود. آنها می توانند از تولید مثل ویروس جلوگیری کرده و یا سیستم ایمنی میزبان را برای مقابله با اثرات ویروس تقویت کنند.

آنتی بیوتیک ها در برابر ویروس ها مؤثر نیستند. این داروها جلوی ویروس را نمی گیرند و استفاده از آنها خطر مقاومت به آنتی بیوتیک را افزایش می دهد.

هدف بیشتر درمان این است که علائم را از بین ببرد در حالی که سیستم ایمنی بدن بدون کمک دارو با ویروس مبارزه می کند.

عفونت های باکتریایی

باکتری ها میکروارگانیسم های تک سلولی هستند که به آنها پروکاریوت نیز گفته می شود.

کارشناسان تخمین می زنند که حداقل ۱ غیرمیلیون باکتری در زمین وجود دارد. غیر میلیارد یک عدد است و ۳۰ صفر دنبال می شود. بیشتر زیست توده زمین شامل باکتری است.

باکتری ها سه شکل اصلی دارند:

کروی: اینها به کوکی معروف هستند.
میله ای: اینها نام باسیل دارند.
مارپیچ: باکتری های پیچ خورده به نام اسپریلا شناخته می شوند. اگر سیم پیچ اسپیریلوم به خصوص محکم باشد ، دانشمندان آن را اسپیروکت می نامند.
باکتری ها می توانند تقریباً در هر نوع محیطی از گرمای شدید تا سرمای شدید زندگی کنند و حتی برخی از آنها می توانند در زباله های رادیواکتیو زنده بمانند.

تریلیون سویه باکتری وجود دارد و تعداد کمی باعث بیماری در انسان می شوند. برخی از آنها در داخل بدن انسان مانند روده یا مجاری تنفسی زندگی می کنند ، بدون اینکه آسیبی بزنند.

برخی از باکتریهای “خوب” به باکتریهای “بد” حمله کرده و از ایجاد بیماری جلوگیری می کنند. با این حال ، برخی از بیماری های باکتریایی می توانند کشنده باشند. که شامل موارد زیر هستند:

• وبا
• دیفتری
• اسهال خونی
• طاعون حبابی
• بیماری سل
• حصبه
• تیفوس

برخی از نمونه های عفونت های باکتریایی عبارتند از:

• مننژیت باکتریایی
• اوتیت میانی
• پنومونی
• بیماری سل
• عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (اگرچه این معمولاً ویروسی است)
• ورم معده
• مسمومیت غذایی
• عفونت چشم
• سینوزیت (دوباره ، اغلب ویروسی)
• عفونت های دستگاه ادراری (UTI)
• عفونت های پوستی
• عفونتهای مقاربتی (STI)

یک پزشک می تواند عفونت های باکتریایی را با آنتی بیوتیک درمان کند. با این حال ، برخی از سویه ها مقاوم می شوند و می توانند در طول درمان زنده بمانند.

عفونت های قارچی

قارچ غالباً انگل چند سلولی است که می تواند با استفاده از آنزیم مواد آلی را تجزیه و جذب کند. با این حال ، برخی از انواع ، مانند مخمرها ، تک سلولی هستند.

قارچ ها تقریباً همیشه با انتشار هاگ های تک سلولی تولید مثل می کنند. ساختار یک قارچ معمولاً بلند و استوانه ای است و رشته های کوچکی از بدن اصلی منشعب شده است.

تقریباً ۵/۱ میلیون گونه قارچ وجود دارد.

بسیاری از عفونت های قارچی در لایه های بالایی پوست ایجاد می شوند و برخی به لایه های عمیق تر منتقل می شوند. اسپورهای مخمر یا کپک استنشاق شده میتوانند گاهی منجر به عفونت های قارچی مانند ذات الریه یا عفونت در بدن شوند. این موارد به عنوان عفونتهای سیستمیک نیز شناخته می شوند.

بدن معمولاً دارای جمعیتی از باکتری های خوب است که به حفظ تعادل میکروارگانیسم ها کمک می کند. اینها روده ها ، دهان ، واژن و سایر قسمت های بدن را می پوشانند.

کسانی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت قارچی هستند شامل افرادی هستند که:

افرادی که برای مدت طولانی از آنتی بیوتیک استفاده میکنند
دارای سیستم ایمنی ضعیف ، به عنوان مثال ، به دلیل زندگی با HIV یا دیابت یا تحت درمان شیمی درمانی یا تحت پیوند قرار گرفته اند

تب دره ، یا کوکسیدیوئیدومایکوزیس
هیستوپلاسموز
کاندیدیازیس
پای ورزشکار
درماتوفیتوز
برخی از عفونت های چشم
بثورات پوستی ممکن است عفونت قارچی پوست را نشان دهد.

بیماری پریون

پریون پروتئینی است که هیچ ماده ژنتیکی ندارد و معمولاً بی ضرر است. دانشمندان پریون ها را به عنوان میکروارگانیسم های زنده طبقه بندی نمی کنند. با این حال ، اگر یک پریون به شکل غیر عادی درآید ، می تواند به یک عامل سرکش تبدیل شود و باعث عفونت شود.

پریون ها می توانند بر ساختار مغز یا سایر قسمت های سیستم عصبی تأثیر بگذارند. آنها میزبان را تکثیر یا تغذیه نمی کنند. درعوض ، آنها باعث ایجاد رفتارهای غیرعادی در سلولها و پروتئین های بدن می شوند.

پریون ها باعث بیماری های دژنراتیو مغزی می شوند که همه آنها نادر هستند اما به سرعت پیشرفت می کنند و در حال حاضر کشنده هستند. آنها شامل انسفالوپاتی اسفنجی شکل گاوی (BSE) هستند که افراد معمولاً از آن به عنوان بیماری گاو مجنون یاد می کنند و بیماری Creutzfeldt-Jakob (CJD).

محققان همچنین برخی موارد بیماری آلزایمر را با عفونت پریون مرتبط دانسته اند.

سایر عفونت ها

در حالی که اشکال عفونت که در بالا ذکر کردیم انواع اصلی آن است ، منابع معتبر دیگری وجود دارند که می توانند بر روی بدن تأثیر بگذارند.

ارگانیسم تک سلولی با هسته می تواند باعث عفونت تک یاخته ای شود. تک یاخته ها معمولاً ویژگی های مشابه حیوانات مانند تحرک را نشان می دهند و می توانند در خارج از بدن انسان زنده بمانند.

آنها معمولاً از طریق مدفوع به انسانهای دیگر منتقل می شوند. اسهال خونی آمیبیک نمونه ای از عفونت تک یاخته ای است.

هلمینت ها ارگانیسم های بزرگتر و چند سلولی هستند که تمایل دارند در صورت رشد کامل با چشم غیر مسلح دیده شوند. این نوع انگل شامل کرم های تخت و کرم های گرد است. اینها همچنین می توانند باعث عفونت شوند.

سرانجام ، اکتوپارازیت ها – از جمله کنه ها ، کنه ها ، شپش ها و کک ها – می توانند با اتصال یا ایجاد سوراخ در پوست باعث عفونت شوند. همچنین اکتوپارازیت ها می توانند بندپایان مکنده خون مانند پشه ها باشند که با مصرف خون انسان عفونت را منتقل می کنند.

اثرات عفونت ، مانند تورم یا آبریزش بینی ، به دلیل تلاش سیستم ایمنی بدن برای خلاص شدن از شر ارگانیسم مهاجم رخ می دهد.

به عنوان مثال ، هنگامی که گلبول های سفید خون برای مقابله با باکتری های خارجی به محل آسیب می رسانند ، زخم پر از چرک می شود.

علائم
علائم عفونت به ارگانیسم مسئول و همچنین محل عفونت بستگی دارد.

ویروس ها سلولهای خاصی مانند سلولهای تناسلی یا دستگاه تنفسی فوقانی را هدف قرار می دهند. به عنوان مثال ویروس هاری ، سیستم عصبی را هدف قرار میدهد. برخی ویروس ها سلول های پوستی را هدف قرار داده و باعث ایجاد زگیل می شوند.

برخی دیگر طیف وسیعی از سلول ها را هدف قرار می دهند که منجر به بروز چندین علائم می شود. ویروس آنفولانزا می تواند باعث آبریزش بینی ، دردهای عضلانی و ناراحتی معده شود.

فرد مبتلا به عفونت باکتریایی اغلب دچار قرمزی ، گرما ، تورم ، تب و درد در محل عفونت و همچنین تورم غدد لنفاوی می شود.

بثورات می تواند نشانگر عفونت قارچی پوست باشد. با این حال ، ویروس ها و باکتری ها ممکن است باعث بیماری های پوستی و بثورات پوستی شوند.

علائم رایج بیماری های پریون شامل شروع سریع آسیب مغزی ، از دست دادن حافظه و مشکلات شناختی است. آنها همچنین می توانند باعث تجمع پلاک در مغز شده و باعث از بین رفتن این اندام شوند.

جلوگیری

هیچ روش واحدی برای پیشگیری از همه بیماریهای عفونی وجود ندارد. با این حال ، افراد باید اقدامات زیر را برای کاهش خطر انتقال انجام دهند:

• دستها را بخصوص قبل و بعد از تهیه غذا و بعد از استفاده از سرویس بهداشتی بشویید.
• مناطق را تمیز کرده و از تهیه غذای فاسدشدنی در دمای اتاق برای مدت زمان طولانی هنگام تهیه غذا خودداری کنید.
• واکسن های پیشنهادی را دریافت کرده و آنها را به روز نگه دارید.
• آنتی بیوتیک ها را فقط با نسخه مصرف کنید و حتما دوره توصیه شده را کامل کنید ، حتی اگر علائم در مراحل اولیه بهبود یابد.
• اتاق هایی را که ممکن است غلظت بالایی از باکتری داشته باشند مانند آشپزخانه و سرویس بهداشتی ضد عفونی کنید.
• از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند مسواک ، شانه ، تیغ ، لیوان های آشامیدنی و وسایل آشپزخانه خودداری کنید.
• به توصیه های پزشک در مورد مسافرت یا کار هنگام زندگی با بیماری عفونی عمل کنید ، زیرا انجام این کار می تواند عفونت را به دیگران منتقل کند.
• پیروی از یک سبک زندگی فعال و داشتن یک رژیم غذایی متعادل از نظر تغذیه ای می تواند به حفظ قدرت سیستم ایمنی بدن و تقویت قدرت دفاعی بدن در برابر انواع مختلف عفونت کمک کند.

منبع: www.medicalnewstoday.com