چه عواملی باعث ریزش مو در دوران بارداری می شود؟

جلوگیری از ریزش مو در دوران بارداری

شاید شنیده باشید که در دوران بارداری موها ضخیم تر و براق می شوند. این ممکن است به لطف

مقادیر بالای هورمون استروژن ، که باعث کند شدن ریزش مو می شود ، برای برخی از زنان

درست باشد.با این حال مادران آینده در دوران بارداری یا در ماه های بلافاصله پس از تولد

 دچار کم پشتی یا ریزش مو می شوند .اگرچه نگران کننده است اما ریزش مو در دوران بارداری

طبیعی بوده و می تواند ناشی از مواردی مانند هورمون ها ، استرس بر بدن یا شرایط پزشکی

همراه با بارداری باشد.

مردان و زنان هر روز به طور متوسط ​​حدود 50 تا ۱۰۰ تار مو از دست می دهند. در دوران بارداری

افزایش سطح استروژن ، باعث کند شدن چرخه طبیعی و ریزش فولیکول مو می شود. 

در نتیجه ، ممکن است برخی از زنان در دوران بارداری موهای کمتری از دست بدهند. اما همیشه اینطور نیست.

در این مقاله با سایت سلامتی و زیبایی همراه باشید تا به علل ریزش مو در دوران بارداری و راهکارهای مقابله با آن بپردازیم.

هورمونها

بعضی از خانمها ممکن است به دلیل استرس یا شوک ، کم پشتی و ریزش مو را تجربه کنند. به این وضعیت تلوژن افلوویوم گفته می شود و تعداد کمی از زنان را در دوران بارداری تحت تأثیر قرار می دهد.

سه ماهه اول بارداری ممکن است بدن تحت فشار قرارگیرد زیرا تعادل هورمون ها برای حمایت از

کودک در حال رشد به طرز چشمگیری تغییر می کند. استرس ممکن است تعداد بیشتری از

موهای سر شما را ، 30 درصد یا بیشتر ، وارد مرحله تلوژن یا “استراحت” چرخه زندگی مو کند. 

بنابراین ، به جای از دست دادن متوسط ​​۱۰۰ تار مو در روز ، ممکن است ۳۰۰ تار مو در روز از

دست دهید. ریزش مو به دلیل شیفت های هورمونی ممکن است بلافاصله اتفاق نیفتد. در عوض ، ممکن

است دو تا چهار ماه طول بکشد تا متوجه نازک شدن مو شوید. این شرایط به طور کلی بیش از شش ماه

طول نمی کشد و منجر به ریزش دائمی مو نمی شود.

به همین ترتیب ، ممکن است در دوران بارداری مسائل بهداشتی ایجاد شود و منجر به تلوژن افلوویوم شود.

 این ریزش می تواند بسیار چشمگیر باشد ، به خصوص اگر مربوط به عدم تعادل مداوم

در هورمون ها یا ویتامین های ضروری باشد.

مشکلات تیروئید

اختلالات تیروئید ، مانند پرکاری تیروئید (بیش از حد هورمون تیروئید) یا 

کم کاری تیروئید (مقدار کمی هورمون تیروئید) ، که ممکن است در دوران بارداری تشخیص آن دشوار باشد.

از بین دو بیماری ، کم کاری تیروئید شایع تر است و از هر ۱۰۰ زن باردار 2 یا ۳ نفر به آن مبتلا هستند. 

ریزش مو با یکی از علائم گرفتگی عضلات ، یبوست و خستگی همراه است. حدود 1 از هر ۲۰ زن ممکن

است پس از تولد نوزاد دچار مشکلات تیروئید (تیروئیدیت بعد از زایمان) شوند. در همه موارد

مشکلات تیروئید به طور معمول با آزمایش خون تشخیص داده می شود.

کمبود آهن

کمبود آهن زمانی اتفاق می افتد که سلول های قرمز، خون کافی برای رساندن اکسیژن به بافت های مختلف بدن

را نداشته باشند. این می تواند باعث نازک شدن مو همراه با علائم دیگر مانند خستگی

ضربان قلب نامنظم ، تنگی نفس ناشی از فشار و سردرد شود.

زنان باردار در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کم خونی فقر آهن قرار دارند ، به خصوص اگر

حاملگی آنها از هم فاصله داشته باشد ، یا چندقلو باردار باشند. این بیماری نیز با آزمایش خون

قابل تشخیص است. در حالی که ریزش مو با این شرایط دائمی نیست ، ممکن است موهای شما

به ضخامت طبیعی خود باز نگردند تا زمانی که سطح هورمون یا ویتامین به حد نرمال برسد.

ریزش مو پس از زایمان

بسیاری از زنان در طی چند ماه پس از زایمان ریزش مو مشاهده می كنند كه به طور كلی حدود چهار ماه

پس از زایمان به اوج خود می رسد . این ریزش مو طبیعی نیست، بلکه “ریزش بیش از حد مو” ناشی

از افت هورمون استروژن است. باز هم ، این نوع ریزش مو را تلوژن افلوویوم می دانند.

 گرچه دیدن ریزش ۳۰۰ تار مو یا بیشتر در هر روز کاملا ناخوشایند است اما قابل درمان میباشد .

درمان ریزش مو در دوران بارداری

ریزش مو در دوران بارداری و پس از آن ممکن است نیاز به درمان خاصی نداشته باشد. 

به طور کلی با گذشت زمان خود به خود برطرف می شود.

اگر رشد مو به سطح قبلی برنگردد ، گاهی اوقات پزشکان ماینوکسیدیل (Rogaine) را تجویز می کنند

اما این دارو برای استفاده در دوران بارداری بی خطر نیست و بعد از دوران بارداری نیز مشکلات خاص خود را دارد.

در مورد شرایطی مانند کم کاری تیروئید یا کم خونی فقر آهن ، پزشک برای یافتن دارو یا مکمل های ویتامین

که سطح بدن شما را به حد طبیعی بازگرداند نیاز به زمان دارد .

اکثر درمانها برای سایر شرایط ، مانند آلوپسی آندروژنیک ، در دوران بارداری نیز توصیه نمی شود. 

پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند به جای داروها ، درمان سطح پایین لیزر (LLLT) را که

از امواج نور قرمز برای تحریک رشد مو استفاده می کند ، امتحان کنید.

بعد از زایمان

بعضی از داروها بی خطر هستند و برخی دیگر اینگونه نیستند. به عنوان مثال ، روگاین در صورت شیردهی

بی خطر محسوب نمی شود. 

بهترین منبع شما پزشک است تا به شما کمک کند جوانب مثبت و منفی گزینه های مختلف درمانی را بسنجید.

جلوگیری از ریزش مو مربوط به دوران بارداری

ممکن است برای جلوگیری از ریزش مو در دوران بارداری (به دلیل شرایط خاص بدنی )

قادر به انجام کاری نباشید همه چیز به علت ریزش موی شما بستگی دارد.

راهکارها

• داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل . روی دریافت کافی پروتئین ، آهن و سایر مواد مغذی مهم تمرکز کنید. 
• دارو یا مکمل های مصرفی که پزشک شما تجویز می کند ممکن است درقطع ریزش مو موثر باشد.
• از بستن محکم موها ، دم اسبی کردن مو و سایر مدل های مویی که ممکن است موهای شما را بکشند خودداری کنید .
• موهای خود را به آرامی بشویید و برای شانه کردن موهای خود از شانه هایی با دندانه های پهن و نرم استفاده کنید .
• برای حالت دادن به موهای خود از وسایل حرارتی مانند اتو و سشوآر کمتر استفاده کنید
• استفاده از حالت دهنده های طبیعی به جای استفاده از حالت دهنده های شیمیایی
• مراجعه به پزشک ، گاهی اوقات با معاینه فیزیکی به راحتی نمی توان ریشه ریزش مو را تشخیص داد. اگرچه بیشتر موارد ریزش مو در دوران بارداری موقتی است ، اما شرایط دیگری نیز وجود دارد که ممکن است نیاز به درمان یا افزایش سطح ویتامین یا تنظیم سطح هورمون داشته باشد.
• برای شستشوی موهای خود از شامپو ضد ریزش طبیعی و ماسک موی درمانی استفاده کنید زیرا شامپوهای نامناسب باعث ریزش مو خواهند شد .
• موهای خود را کمی کوتاه کنید تا پرتر و حجیم تربه نظر برسد.

ریزش مو در دوران بارداری – اگرچه به خصوص شایع نیست – امری طبیعی است

خصوصاً وقتی که مربوط به تغییرات هورمون یا برخی شرایط خاص باشد. رشد مجدد مو باید با گذشت زمان یا با درمان علت اصلی از سر گرفته شود.

ریزش مو پس از بارداری حدود چهار ماه پس از زایمان به اوج خود می رسد . 

اگر ریزش مو ادامه داشت یا علائم دیگری را مشاهده کردید ، با پزشک خود تماس بگیرید تا ببینید آیا دلیل دیگری برای ریزش مو وجود دارد مانند آلوپسی آره آتا یا آلوپسی آندروژنیک.

منبع :healthline